PINKSTEREN 2020

Ieder Bijbels pinksterverhaal begint met het slot. De harten zijn op slot, omdat de beweging van zijn inspirator beroofd is.De deuren op slot “uit angst voor de andere Joden”.
De beweging van 'De Weg' (zo werden de christenen bedoeld) zit op slot. Er is geen beweging meer in te krijgen. Alles zit vast, wacht, op slot, roest vast. Zo begint Pinksteren met zo min mogelijk opening, maar met onmacht, angst, kleinheid, je gedeisd houden, met wantrouwen. Met afstand en met onbegrip.
 
Zo gelezen is Pinksteren het verhaal van alle tijden en van alle mensen! Als er iets nodig is deze coronatijd, dan is het verbinding, ventilatie; innovatie; begrip, en moed. De hele wereld hunkert. Vandaar dat een werkelijk Pinksteren een “Feest van de Geest” zal zijn. De geest die waait waarheen ze wil, de geest die ruimte vindt in een kier, in een barst. De Geest van het reizen, van avontuur - en van op de tocht staan. Rust roest; de Geest smeert ‘m.

"Ik zag Geest ingepakt, opgesloten, stapelbaar en heb daar een preek over gemaakt." 
 
Vier jaar geleden fietste ik voor het eerst in de buurt van Pernis, het was de tijd vlak voor Pinksteren. Ik zag toen deze containers en daar moest ik iets mee. Ik zag Geest ingepakt, opgesloten, stapelbaar en heb daar een preek over gemaakt. Die containers deden me denken aan een van de alleroudste ster-reclames. Tanja Koen opende een pak vacuüm koffie (Supra?). Je hoorde een “swoeshhh” – geluid, want luchtdicht kreeg adem, de container ging van het slot. Het containerbedrijf Geest is onzichtbaar geworden. Het van origine Nederlandse bedrijf is overgenomen door Samskip uit IJsland. Daar kun je dan als dichter dan een prachtig verhaal van maken, wat “Samskip” is IJslands voor configuratie, oftewel groeizame samenwerking tussen verschillende en vooraf aparte componenten. Precies dat dus, waar de bijbelse Geest voor staat. Wat vacuüm geperst was, luchtdicht en afgesloten, wordt geconfigureerd in een groter geheel.
 
Dertig jaar geleden waren er nog dictaturen in Portugal, Griekenland, Spanje, Zuid Afrika. Er liep een muur door Noord-Ierland en een andere door Berlijn. Dat blijft zo totdat iemand de geest krijgt. De Geest uit de fles, zeggen ze dan. Het kan altijd; zeker met Pinksteren.
Veertig dagen na Pasen kwam het vertrek van Jezus hard aan: Hemelvaart. Nu stonden we er alleen voor. Hier komt de uitdrukking “in zak en as” vandaan: we kunnen, dachten we, niet zonder leider, zonder echtgenoot, zonder dominee, zonder sterke leider, zonder bewijzen, zonder zekerheden: je voelt je slachtoffer; in zak en as. Als je dan de Geest krijgt, dan heet dat: in vuur en vlam.

"Iemand krijgt weer de Geest. Iemand ziet ineens het grote geheel, en gaat open en opent daardoor weer anderen."
 
Pinksteren – pink – is Grieks (pentecosta) voor vijftig; vijftig dagen na Pasen.
Iemand krijgt weer de Geest. Iemand ziet ineens het grote geheel, en gaat open en opent daardoor weer anderen. Een medemens maakt een levend mens van iemand die vast zat. Neem het begin van de Bijbel: Genesis. Wording betekent dat.  Door inspiratie - inblazing - wordt de mens pas een levend wezen. Door een kus. Door nabijheid. Door mond-op-mond. Zo wordt een huis een thuis, een gebouw een kerk, een lichaam een mens. Vat vacuüm was, wordt verlost. Pinksteren, dat is: alle mensen samen, amen. We kunnen elkaar verstaan. De lammen en de hulpverleners, joden en christenen, moslims en hindoes, armen en rijken. Je vindt ze samen in het bestellijstje dat Lucas geeft in het Handelingenverhaal. Het is niet langer “de straat tegen de staat” zoals Sandra en ik het in Chili tegenkwamen. Maar - er ontstaan gesprekken, een verstandhouding.
 
Vandaag kleuren de kerken rood. De kleur van vuur; de kleur van bloed; de kleur van Liefde.
Het rood van Pinksteren betekent: Positief denken. Niet je kop gek laten maken door het nieuws dat nou eenmaal kickt op zwart en zwart wit en slecht spreken van anderen. Pinksteren is niet: angst aanjagen, maar: hoop inblazen.

"Pinksteren is heel dichtbij! Pinksteren is het feest van het enthousiasme. Van het verbinden."
 
Pinksteren is het meest ondergewaardeerde feest in de kerken. Als er geënquêteerd wordt naar kennis van het christelijk geloof, dan weet maar 10% waar het Pinksterfeest vandaan komt. En dan nog krijg je antwoorden als: “Uitstorting van de Heilige Geest”.
Maar - Pinksteren is heel dichtbij! Pinksteren is het feest van het enthousiasme. Van het verbinden. Van ontmoeten. Van God incognito. De Pinkstergeest, de wind die in Genesis 1 over de wateren zweefde, is eindelijk neergedaald - als een duif op zijn nest, als een vlam op de hoofden. Ineens blijkt dat mensen elkaar kunnen aanspreken en verstaan. Staan we voor elkaar in vuur en vlam. Krijgen de slechteriken de wind van voren en de slachtoffers de wind in de rug. Dat is Pinksteren. Pinksteren is heet is het meest ongrijpbare feest van de grote drie; het meest vrije, misschien het meest vrijzinnige. Immers viert Pinksteren de zelfstandigheid van mensen en hun kunst elkaar te verstaan ondanks taal- en culturele verschillen. Pinksteren is het geboortefeest van de kerk.

Vijftig dagen na Pasen – staan we zelf op. Zijn we zelfstandig. Krijgen we de Geest; verstaan we elkaar; verbinden we. De kerk in Schiedam aan de Westvest is groter dan die van Briel; dus we gaan het weer proberen op 7 juni. Binnenkort komt Brielle ook weer. Het komt zeker weer goed...!
 
Op de Pinksterdag stonden de mensen van de weg op uit hun verlamming.
Het rouwen was over. We laten de toekomst niet aan de geschiedenis.
Het virus, het slot, de dood, de dictator krijgt het laatste woord niet.
In Gods naam gaan we verder met het bezielen, beademen en configureren van deze aarde.
Kwetsbaar, en dus sterk. Ontvankelijk, en dus aanstekelijk.